SAMENVATTING
Niet zelden vind je kalkstenen en fossielen waarvan het oppervlak bedekt blijkt door ringvormige structuren alsof door organismen gemaakt. Maar schijn bedriegt. Hoe deze kiezelringen ontstaan moeten we nog onderzoeken.
BEGRIP KIEZELRINGEN
Kiezelringen (Orbicules siliceux, Buch'sche Kiezelringe, Beekite) zijn ringvormige massa's van chalcedoon (microkristallijne kwarts, SiO2). Volgens Archiac (1864), heeft de abt van het franse Sauvages ze al beschreven in 1747 als resten van wormen of poliepen, waarna Von Buch (1828) deze verklaart door de aanleg van silica om uit zichzelf concentrische vormen aan te nemen.
Het begrip kiezelringen vat het historisch onderzoek samen, waarna er nog vragen blijven over het proces van kiezelringenvorming.
NADER ONDERZOEK
Vuurstenen toont kiezelringen in een Kieselringen Auster uit de Collectie Møns Klint en in vier Micraster zee-egels uit de Collectie Charente Maritime aanwezig in ons Museum. De zee-egels vertonen verschillende vormen van kiezelringen, ontwikkeld in vergelijkbare calcietschalen. Mogelijk dat nauwkeurig vergelijk van deze kiezelringen (Om door een ringetje te halen) een geologisch model oplevert dat ons begrip van ringvormige en andere verkiezeling verder zal vergroten.